Kaj Courage met zijn champagne-bar.
Foto: Prego
Waar de één op 30-jarige leeftijd nog studeert of dagelijks naar de baas op kantoor rijdt, is de ander 20 en denkt ‘laat ik eens een rijdende luxe bar met champagne beginnen’. Kaj Courage bedacht het ver weg, in Bangkok, tijdens een stage voor zijn studie hotelmanagement. Het bleef niet bij denken alleen, want de champagnebar is er.
Hoe krijg je het ondernemen op heel jonge leeftijd allemaal voor elkaar? Dat vraagt Metro regelmatig aan een jongere in Jong en Ondernemend.
Moeder ziek, stage ver weg
Kaj Courage vond het lastig om een half jaar voor stage naar Azië te gaan, want zijn moeder Christa is ernstig ziek (kanker). Hij wilde toch aan de andere kant van de wereld veel leren en de gastvrijheid proeven, hard werken en ook lang leve de lol meemaken. Even geen ouders die hem op de huid zaten, even niet zijn lieve moeder die steeds zorg nodig had.
Na twee maanden stage begon er dit voorjaar iets te kriebelen en wilde hij ondernemen. Na brainstormen met verschillende mensen had Kaj zijn plan: een mobiele champagne-bar exploiteren. En wie hielp en helpt hem daarbij? Juist, zijn moeder. De luxe wagen met de bedrijfsnaam Prego en vol flessen champagne, prosecco, cava en sekt (mousserende wijn), is binnen enkele maanden werkelijkheid geworden en draait hij naast zijn studie. „Dat moet lukken”, zegt hij vol vertrouwen. „Van hard werken ben ik niet vies.”
Kaj in Jong en Ondernemend
Naam: Kaj Courage
Leeftijd: 20 jaar („morgen 21″)
Woonplaats: Apeldoorn, geboren en getogen
Functie: eigenaar van mobiele champagne-bar Prego („dat betekent graag gedaan”), officeel Prego, courage in hospitality
Aantal medewerkers: één compagnon, zijn moeder
Studie na de middelbare school (havo): hbo hotelmanagement (Saxion, ook in Apeldoorn).
Hoe gaat het nu met je moeder Christa?
Kaj: „Het gaat op zich wat beter. Het komt sowieso niet meer goed, maar in het begin stond er een maand voor, terwijl er nu een uitzicht is van tien jaar.”
Is zij ook de trigger voor jou geweest voor het jong en ondernemend zijn toen je in Bangkok zat? Zo van: ik ga er iets van maken?
„Zij is een van de redenen geweest waarom ik naar Bangkok ging, maar ik wilde zelf ook echt weg. De mobiele bar met champagne heb ik echter ook met haar opgezet en na het vele denkwerk kunnen we nu echt aan de slag. Ik ben daarbij het gezicht van het bedrijf. Mijn vader en moeder hebben samen een architectenbureau, eerst in Delft en nu dus in Apeldoorn. Haar 25 jaar ervaring als ondernemer zijn voor mij heel waardevol. Uiteindelijk is het de bedoeling dat mijn moeder er langzaam uitgaat en dat het echt mijn bedrijf wordt. Samen zijn we hierdoor trouwens zoveel sterker geworden. Veel sterker dan we hiervoor waren.”
Vader creatief, moeder het ondernemende brein
Je vader blijft het architectenbureau draaiende houden?
„Ja. Het draait binnen dat bedrijf om staal, glas en daglicht en een heel uitgesproken manier van bouwen. Mijn vader is een echte creatieveling, mijn moeder het ondernemende brein. Ze hebben het samen altijd met veel plezier gedaan. Mijn zus studeert bouwkunde, die gaat dezelfde kant op als mijn vader.”
Hieronder zie je moeder Christa:
Ik hoef niet te vragen waar jouw ondernemersbloed vandaan komt en hoe je jong en ondernemend bent geworden hè?
„Dat heb ik inderdaad van mijn vader en moeder en het opgroeien in een ondernemersgezin. Het jong en ondernemend zijn heeft er bij mij echter altijd al in gezeten, maar dit jaar heb ik het ook daadwerkelijk uitgesproken. Als ik terugkijk, valt alles nu op z’n plek. Management heeft me altijd al aangetrokken, vandaar mijn opleiding hotelmanagement. Maar ook bij mijn rugbyteam ben ik captain geweest. Ik heb veel meegeholpen bij het architectenbureau, dus daar heb ik veel van ondernemen meegekregen. Dat geldt ook voor mijn stage in Bangkok.”
Heb je meer bijbanen gehad?
„Ik heb van alles gedaan, ben relatief vroeg begonnen als hulp bij vrienden van ons met een autobedrijf. Drie jaar lang heb ik in de keuken van een Frans restaurant gewerkt en ik heb ook bediening gedaan. En ik heb nog een jaar een uitstap naar een tuinbedrijf gemaakt. Een zomerbaantje was dat, waar ik als 16-jarige vijf dagen per week werkte. Daarna ben ik weer de horeca in gegaan, waar toch mijn passie ligt. Nu werk ik ook in een bedrijf met foodtrucks. Daar doen we kleine catering-opdrachten tot grote festivals.”
Bij Prego gaat het echt om de champagne
Die festivals, daar kun jij met je champagne ook heen toch?
„Op zich wel, maar je hebt het dan wel over een andere doelgroep. Met de bar met champagne richt ik me vooral op bedrijven die iets te vieren hebben en iets willen dat luxe en exclusief is. De foodtrucks op festivals richten zich op een heel ander publiek.”
Als jij aan tante Annie op een verjaardag jouw mobiele bar met champagne moet uitleggen, wat vertel je die tante dan?
„Een mobiele champagnebar waarbij bedrijven hun viering nog iets specialer kunnen maken. Die luxe vieringen dus. Met een welkomstdrankje op het moment dat de directeur een speech geeft
en iedereen daarbij een glas champagne in hun handen heeft; en alles wat men maar wil. Ik moet er gewoon voor zorgen dat die dag onvergetelijk wordt. Als zo’n feestje in Groningen of Maastricht is: ook goed. De bar is een aanhanger achter een auto, dus ik kan overal naartoe.”
Bestond het nog niet eigenlijk?
„Nee. De mobiele wijnbar bestaat al langer en er zijn natuurlijk tal van foodtrucks. Een luxe champagnebar was er echter nog niet.”
Afstuderen én champagne verkopen
Je wilt gebruik maken van de topondernemersregeling van je opleiding Saxion. Kun je daar iets over vertellen?
„Je zit daarbij in een ondernemersnetwerk van jongeren. Er is daar heel veel kennis, want het gaat niet alleen om de hotelschool, maar alle studies binnen Saxion. Als je er eenmaal zit, kun je kennis delen en begeleiding krijgen van ervaren ondernemers. Uiteindelijk kun je met de regeling je afstudeerstage in jouw eigen bedrijf doen. Je werkt dan een half jaar lang in je eigen onderneming, fulltime, met begeleiding van school.”
Heb je veel tips van anderen gekregen en ben je financieel ondersteund? Of heb je zelf alles moeten doen?
„Financiële steun heb ik van mijn ouders gehad, tips van zoveel mogelijk mensen. Niet alleen van hen, maar uit meerdere kringen om me heen. Mijn studie heeft me ook heel goed geholpen. Ik hou ervan om overal iets van op te pikken, wat ik kan gebruiken. Ik ga niet blindelings op één ding van één persoon af. Als ik ergens goede informatie vandaan kan halen, dan gebruik ik dat. Er komt nu eenmaal veel bij kijken. Het gaat niet alleen om een mooi glas champagne, maar ook om zaken als administratie en verzekeringen.”
De weg van jong en ondernemend zijn kan vol kuilen en hobbels zitten. Ben je die (al) tegengekomen?
„Ik ben nog geen grote hobbels tegengekomen gelukkig. Misschien wat kleine dingetjes, maar de ervaring van mijn moeder leert me hoe ik daarmee om moet gaan. Haar tips zorgen ervoor dat ik misschien wel foutjes maak, maar dat de fouten nooit heel groot zijn.”
Ga je straks naar een 80-urige werkweek of wil je het als ondernemer een beetje binnen de perken houden?
„Momenteel loopt er een project op school, waardoor ik mijn eigen tijd heel goed en efficiënt kan plannen. Het wordt wel een drukke tijd, maar daar sta ik helemaal voor open en ik heb er zin in. Ik zit niet aan een bepaald aantal werkuren vast.”
Als ze je bellen, dan moet je wel met je champagne…
„Zeker, dat hoort er bij.”
Prioriteit voorlopig bij de champagne-bar
Denk je tijd over te houden voor andere leuke dingen?
„Mijn prioriteiten liggen bij school en bij de mobiele bar met champagne, maar ik denk het wel. Ik blijf aan rugby doen, dat vind ik heel erg leuk. Daarnaast golf ik en doe ik graag aan motorrijden.”
De Kaj van 67 jaar, staat die nog altijd in zijn champagne-bar denk je? Of heb je dan een heel champagne-imperium?
„De bedoeling is in ieder geval dat ik dit niet bij één bar houd, maar dat ik er meerdere
krijg uiteindelijk. Daardoor zou ik iets meer afstand kunnen nemen en niet altijd zelf de glazen inschenken. Ik wil altijd het gezicht van het bedrijf blijven, dat wel.”
Wat is je levensmotto?
„Misschien klinkt het een beetje standaard, maar mijn achternaam Courage is mijn levensmotto: moed. Dat zit er in mijn hele familie wel in. De moed erin houden, met die gedachte leven we.”
Als je nu een kleine Kaj in Apeldoorn tegenkomt die ook ondernemer wil worden, wat vertel je hem dan?
„Dan zeg ik: gewoon doen. Goed naar mensen luisteren. Neem niet zomaar alles van mensen over, maar luister wel goed. En doe vooral wat je leuk vindt.”
Meer artikelen van de rubriek Jong en Ondernemend lezen?
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
