Je bent als muziekdocent dag in dag uit de dupe van pesten, van treiterende leerlingen. Dan stroomt het emmertje over en geef je een van de scholieren een nogal rake klap op z’n eh… bek. Wat zou er gebeuren?
In het werkelijke leven had je als leraar, ondanks het pesten, de spreekwoordelijke poppen waarschijnlijk aan het dansen. Ouders zouden het totaal niet pikken. Vroeger zeiden pa en ma dan tegen hun bloedende kroost: „Je zal er wel om gevraagd hebben.” Maar nu, anno 2025…
In het beschreven geval over pesten en geweld tegen een leraar, hebben we het over een Nederlandse film: Straf. Het is bepaald geen zware kost over zulke toestanden in de samenleving, maar simpelweg een komedie. Metro zag hem al, voor de Filmrecensie van de Week.
Nee, dat pesten en slaan is niet echt gebeurd
Excuses als je misschien even dacht dat het pesten van die meester en de neergeslagen student waargebeurd was. Dan was het een beetje als in de film, waarin je nogal eens op het verkeerde been wordt gezet. Verder krijg je gewoon lekkere ‘humor om te lachen’ voorgeschoteld. Wie een zorgeloos avondje bioscoop met een glimlach wil, kan gerust een kaartje bestellen en popcorn halen. Sla je Straf over, dan mis je in je leven ook niets écht belangrijks.
Het verhaal van Straf
Muziekdocent Edwin is die man die iedere dag het doelwit is van pesten op de middelbare school waar hij werkt. Als ook de nieuwe leerling Bastiaan – het neefje van het schoolhoofd – direct fanatiek meedoet, besluit Edwin dat het roer om moet. Met de hulp van macho-gymleraar Peter en zijn stagiair Melchior leert Edwin voor het eerst van z’n leven van zich af te slaan. Iets te letterlijk eerlijk gezegd, want zoals hierboven eerder beschreven slaat hij Bastiaan vol op z’n bakkes (als vega-persoon op een nogal onverwachte manier, maar toch).
Hij probeert de situatie nog te redden, maar Bastiaan heeft alles gefilmd. Edwin krijgt de keuze: óf hij doet precies wat zijn treiterende leerling zegt, óf het filmpje komt online. Wanhopig probeert Edwin het spelletje mee te spelen. Er komt echter maar geen einde aan de bizarre opdrachten die de meester krijgt. Er is dan nog maar één oplossing: vol in de aanval.
Pesten bizar, maar ook grappig
Het pesten in de klas van meester Edwin is, het blijft komedie, nogal bizar (maar op z’n tijd best grappig). Wie legt er nu plakjes worst op de stoel van de leraar? Maar waar je vroeger alleen met je klas lol had, wordt nu natuurlijk alles gefilmd. De filmpjes zijn onder de naam ‘Pret met Ed’ flinke internethits.
De regisseurs Merijn Scholte Albers en Tobias Smeets (ze schreven ook mee aan het scenario) hebben met Straf best een aardige film afgeleverd. Scholte kwam op het idee door zijn moeder, een docent. Die zei ooit: „Er hoeft maar één rotte appel tussen te zitten en die kan een jaar lang de hele klas opfokken.” En dat is natuurlijk zo. Leerlingen kunnen van een leerjaar een hel maken. In dit geval wordt daar op het witte doek een grappige draai aan gegeven.
Geslaagde cast
Wat goed gelukt is bij Straf: de casting. Rutger de Bekker, ooit van De Vliegende Panters, is totaal op z’n plek als de sukkelige leraar. Dat geldt ook voor Ruben van der Meer als macho- en ook lompe en onhandige gymleraar en voor het schoolhoofd, een rol van Raymonde de Kuyper. Erg leuk is ook Noëlle Simson als zuchtende tienerdochter van meester Ed. Zij viel al op in de Videoland-serie van Chantal Janzen, Eén Grote Familie.
Verder zie je onder meer Yannick van de Velde van Rundfunk als drugsdealer, Kees ‘Hendrik Groen’ Hulst als rokende bejaarde en Lisa Zweerman als agent. Kylian de Pagter-Colin als treiter-scholier Bastiaan, werd gekozen uit liefst 120 kinderen. Regisseur Scholten: „We konden niet om hem heen, hij was een geboren boef.”
Beoordeling uit 5: 3
Binnenkort lees je in de Filmrecensie van de Week onder meer over De Pupil, een nogal heftige en belangrijke film. Een jongen van 12 wordt daarin geleidelijk aan ingepalmd door zijn voetbaltrainer, waarna herhaaldelijk seksueel misbruik volgt.
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
