Wolter Weulink in Doe Maar.
Foto: Set Vexy
41 jaar nadat nederpopband Doe Maar er plotseling mee kapte en negentien jaar na de ‘wereldpremière’ van de musical met die naam, is de voorstelling uit 2006 terug. Ouwe meuk? Welnee, Doe Maar kan altijd en veel theatergangers zullen nog altijd, weer – of pas nu als je jong bent – smoorverliefd zijn.
Het was Albert Verlinde die deze musical als eerste produceerde. Nu heeft MediaLane van Iris van den Ende (dochter van) en Miel Gouda de draad opgepakt. Er zijn mensen die denken dat deze show over die totaal gekke tijd rond Doe Maar gaat, maar dat is niet zo. Je krijgt een jaren 80-verhaal te zien, met 25 veelal bekende liedjes van die groep.
Doe Maar in het theater van Johan Cruijff
Doe Maar! – de nederpop musical is op een vaste stek te zien: het AFAS Theater in Leusden. Daar schitterende tot nu toe een andere Nederlandse grootheid, Johan Cruijff. Dat was in 14 de musical (met liefst 514 voorstellingen lang Tobias Nierop die er aan Metro over vertelde). Het rood en wit van Ajax is in dit werkelijke prachtige theater vervangen door het gifgroen en roze van Doe Maar.
Negentien jaar geleden bestond de cast onder meer uit Lenette van Dongen, Kim-Lian van der Meij, wijlen Jan Rot, Annick Boer en Daniël Boissevain. Laatstgenoemde was toen de stoere bink uit de musical, maar ook nu weer van de partij. Boissevain speelt de Jan Rot-rol, de vader van die stoere bink. Over wijlen gesproken: ook zanger/bassist van Doe Maar Hennie Vrienten is ons in 2022 natuurlijk ontvallen (drie dagen na het overlijden van Jan Rot). Drie andere bandleden van weleer – Ernst Jansz, Jan Hendriks en René van Collem – waren gisteren bij de première in Leusden aanwezig.
Daar kreeg het publiek na afloop een goodiebag met onder meer een programmaboekje waarin fanmail van fans ‘van toen’ is opgenomen (leuk!). Ook zat er nederwiet in – de titel van een song – maar dan van chocola.
Het verhaal van Doe Maar! – de nederpop musical
Niet het verhaal dus over de Nederlandse band die als ‘populairste ooit in korte tijd’ kan worden gezien (zie kader). Wel een vertelling over de jaren 80, inclusief kleding en kapsels, die amper verschilt met het verhaal van 2006. Aangezien er anno nu technisch veel meer mogelijk is, is er wel flink uitgepakt. Zo zijn er drie liften die uit de bühne omhoog schieten, een lopende band over de hele breedte van het podium en twee carrousels die door handig draaien veel verschillende scènes kunnen uitbeelden (van complete huiskamers tot een kroeg).
Wie Doe Maar gaat zien krijgt drie gezinssituaties voorgeschoteld. Een doodnormaal, maar vastgeroest gezin waarin alles gaat ‘omdat dat altijd zo gaat’. Een tienerdochter met alleenstaande moeder die zich vooral bezighoudt met protesteren tegen van alles en nog wat (‘Dikke lul kruisraket!’). En twee broers die het zonder hun overleden moeder en een vader die hen achttien jaar geleden verliet moeten doen. De personages uit die drie situaties krijgen uiteraard allemaal met elkaar te maken. De opbloeiende liefde tussen de genoemde tienerdochter en de oudste broer zonder vader vormt daarbij de voor het verhaal handige rode draad. De drie jaar geleden afgestudeerde Isha Ferdinandus en wat meer ervaren Wolter Weulink (musical De Tocht) zetten daarbij bijzonder fijne acteer-, zang- en dansprestaties neer.
Je gaat eigenlijk voor die muziek voor de eeuwigheid
Maar eerlijk? Je gaat in eerste instantie eigenlijk niet voor dat verhaal naar deze musical kijken, maar voor Doe Maar. De band, die op het podium staat, opent de voorstelling met Doris Day (‘er is geen bal op de tv’) en daarmee zit je er gelijk lekker in. Nostalgie of niet: Sinds 1 dag of 2, De bom, Is dit alles, Belle Hélène, Smoorverliefd, Pa… het is toch wel muziek voor de eeuwigheid. Daar blijven we nog wel even smoorverliefd op. Van de bekende nummers ontbreekt slechts Heroïne godverdomme. De song tegen drugsgebruik past echter helemaal niet bij het verhaal.
Knullige danspasjes van de discovloer
Regisseur Carline Brouwer en choreograaf Eline Vroon hebben er een meestal vrolijke, sprankelende en frisse musical van gemaakt. Vooral Vroon heeft zich qua dans heerlijk kunnen uitleven met de jaren 80, tot aan de wat knullig ogende danspasjes uit de disco’s van die tijd aan toe.
Twee castleden willen we hier niet onvermeld laten, al zijn ook Daniël Boissevain, Brigitte Heitzer, Jelmer de Groot en Maaike Franken helemaal prima. Dat zijn Han Oldigs en Ellen Pieters als vader Rob en moeder Ria uit het doodnormale gezin. De twee zorgen voor de grootste lach in de zaal, hun komische timing is perfect. Ze hebben dat overigens prima kunnen oefenen, wat Oldigs en Pieters zijn in werkelijkheid ook een stel.
Deze zeer aardige cast wordt aangevuld met heel wat jongeren in het ensemble. Een aantal van hen zit nog op school en deze gasten hebben er duidelijk zin en lol in, al is Doe Maar iets van ver voor hun tijd. Zo loopt May Hollermann stage in deze productie. Veel jongeren kennen haar van tv (meerdere seizoenen Brugklas) en als ‘dat meisje’ uit de Amsterdam-clip van Flemming (18 miljoen! keer bekeken). Producent MediaLane zou Hollermann met haar 88.000 Instagram-volgers handig op sociale media kunnen inzetten.
Na Hairspray vorige week en Doe Maar! – de nederpop musical nu, heeft de musicalliefhebber weer twee erg leuke titels om uit te kiezen (of om allebei te gaan zien).
Beoordeling uit 5: 4
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
